چند ساعت پس از انتشار اخبار خیره کننده تابستان گذشته مبنی بر اینکه UCLA کنفرانس Pac-12 را به همراه دانشگاه کالیفرنیای جنوبی برای یک قرارداد رسانه ای غنی از ده بزرگ منعقد می کند، ایمیل هایی به صندوق ورودی مدیر ورزشی UCLA، مارتین جارموند، شروع شد.
برایان بیرکنشتاین، کلاس سال 96، که در دوران دانشجویی یک بازی فوتبال خانگی را از دست نداد، نوشت: «خوشحالم که پدرم زنده نبود تا این را ببیند. یوجین چیانگ، کلاس 88، که اضافه کرد دیگر طرفدار، اهداکننده یا مدافع نخواهد بود، نوشت: «این حرکت فقط ارزش‌های ریاکارانه‌ای را که UCLA آشکارا دارد فریاد می‌زند. “من 50 سال پیش از دانشگاه UCLA فارغ التحصیل شدم و تا به امروز هرگز از دانشگاه خود شرمنده نبودم!” جری میسی، کلاس 72 نوشت.
برای صندوق پستی صدراعظم ژن دی. بلاک هم همینطور بود.
تال جانسون، یکی از والدین UCLA، به صدراعظم نوشت: «به نظر می‌رسد شکاف بین دانش‌آموز و ورزشکار بیشتر شده است». شان جی. مولویهیل، پزشکی که دوره رزیدنتی خود را در UCLA گذرانده است، می‌نویسد: «میراث و جغرافیا و رابطه با زاج‌ها، از نظر من مهم‌تر از پول تلویزیون است.
تقریباً چهار دوجین ایمیل عصبانی که بلافاصله پس از اعلامیه 30 ژوئن برای مدیر ورزشی یا صدراعظم ارسال شد، عمدتاً این اقدام را مورد انتقاد قرار داد، گاهی اوقات کمتر از مودبانه، به عنوان یک برداشت کوته‌بینانه و سنت‌گرایانه.
حجم نمونه ممکن است برای قضاوت در مورد مخالفت این حرکت بسیار کوچک باشد. با این حال، این نشان می‌دهد که تعداد کمی از ایمیل‌هایی که نیویورک تایمز از طریق درخواست سوابق عمومی به دست آورده، آن را پشتیبانی کرده است.
به نظر می رسید که تعداد انگشت شماری از یادداشت های تبریک جارموند، مدیر ورزشی، از کارمندان UCLA یا افرادی باشد که او در بیش از ده سال کار در Big Ten در ایالت میشیگان و اوهایو با آنها روبرو شده بود.
در حالی که هیئت رئیسه دانشگاه کالیفرنیا در حال آماده شدن برای رای گیری در روز چهارشنبه در مورد ممانعت از حرکت UCLA به ده بزرگ است، به نظر می رسد آن چند ایمیل تبریکی که جارموند دریافت کرده است از راه دیگری آموزنده باشد. در نزدیک به شش ماه پس از اعلام این حرکت پیشنهادی، شور و شوق چندانی برای آن مشاهده نشده است.
در نظرسنجی از ورزشکاران UCLA که برای Regents انجام شد، تنها 35 درصد از 111 پاسخ دهندگان گفتند که فکر می کنند این حرکت ایده خوبی است. (تنها از هر شش ورزشکار یک نفر حتی به این نظرسنجی پاسخ داده است.) بیل والتون، یکی از مشهورترین ورزشکاران سابق UCLA، از Regents خواسته است که این حرکت را رد کنند.
یکی دیگر از ورزشکاران سابق UCLA، فوتبالیست راموگی هوما نیز همینطور است. به عنوان مدیر اجرایی انجمن ملی بازیکنان کالج، یک گروه حمایت از ورزشکاران، او هفته گذشته در نامه ای به ریجنت ها گفت که افزایش سفر به پردیس های دوردست در پنسیلوانیا، مریلند و نیوجرسی بار بیشتری را بر دوش ورزشکاران مرد سیاه پوست وارد می کند. نرخ فارغ التحصیلی آنها در دانشگاه حدود 50 درصد است، در مقایسه با 73 درصد برای دانشجویان پسر سیاه پوست به طور کلی در UCLA.
این اقدام همچنین توجه نانسی اسکینر، یک قانونگذار ایالتی را به خود جلب کرده است که در حال بررسی قانونی است که محدودیت‌های سخت‌تری را برای زمانی که ورزشکاران در مدارس کالیفرنیا صرف تمرین، بازی و سفر برای ورزش خود می‌کنند، ایجاد می‌کند.
بنابراین، در حالی که جریان ثابتی از مخالفت وجود داشته است، به ندرت از حمایت عمومی سازمان یافته از حرکت UCLA – یا ورزشکاران برجسته ای که تقویت کننده آن بوده اند، وجود داشته است.
برخلاف زمانی که، مثلاً، راتگرز تقریباً یک دهه پیش به ده بزرگ ملحق شد، شور و اشتیاق اداری کمتر در مورد مسیری برای ارتباط است – تیم فوتبال زنان UCLA اخیراً صد و بیستمین قهرمانی NCAA مدرسه را به دست آورد – تا عملگرایی مالی.
افزایش درآمد یکی از راه‌هایی است که UCLA که طبق بیانیه درآمدها و هزینه‌های مدرسه، کسری بخش ورزشی آن به 103.1 میلیون دلار رسیده است، می‌تواند از عهده یک برنامه ورزشی گسترده برآید که از حمایت مالی کمی از دانشگاه برخوردار شود.
بلاک و جارموند بیشتر از صحبت کردن با ریجنت ها، گاهی به صورت خصوصی، سکوت کرده اند تا ادعای خود را برای این حرکت مطرح کنند. طبق نامه ای که توسط The Athletic از طریق درخواست ثبت عمومی به دست آمده است، بلاک از آنا ماری کاس، رئیس دانشگاه واشنگتن به دلیل عدم اطلاع قبلی عذرخواهی کرد و این اقدام را “شخصا ناراحت کننده” خواند.
در کنفرانسی در مجله ورزشی کسب و کار هفته گذشته در لاس وگاس، جارموند از مدیران دو و میدانی کالج ها خواست تا “ارتباطات بهتری با افرادی که تجارت ما را درک نمی کنند” انجام دهند.
جارموند پس از آن در پاسخ به این سوال که چرا UCLA از این اقدام حمایت عمومی زیادی کسب نکرده است، از اظهار نظر خودداری کرد.
هنگامی که تابستان امسال جهش به ده بزرگ اعلام شد، نشانه کمی وجود داشت که UCLA نیاز به حمایت مارشال دارد. از آنجایی که رؤسای دانشگاه کالیفرنیا، که دارای 10 پردیس است، برای چندین دهه اختیار گسترده‌ای در مدیریت دانشگاه‌های خود داشتند، این امر به‌عنوان یک واقعیت انجام‌شده تلقی می‌شد.
اما ریجنت ها شروع به پرسیدن سوال کردند زیرا خروج UCLA منجر به آسیب مالی برای یک مدرسه خواهر، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی شد. درآمد آن از قرارداد تلویزیونی Pac-12 میلیون ها دلار کاهش می یابد زیرا کنفرانس بازار لس آنجلس را از دست می دهد.
همچنین به UCLA کمک نکرد که بسیاری از Regents – از جمله Gov. گاوین نیوسام – از اینکه در چنین موضوع مهمی در تاریکی نگه داشته شده بودند ناراحت بودند.
سپس، در ماه اوت، چارلز رابینسون، مشاور عمومی خود، به ریجنت ها اطلاع دادند که با وجود اینکه اختیارات خود را به صدراعظم تفویض کرده بودند، از آن صرفنظر نکرده بودند.
در جلسات بعدی، در سپتامبر و نوامبر، ریجنت ها UCLA را تحت فشار قرار دادند تا پاسخ هایی در مورد اینکه عضویت در Big Ten چگونه از نظر مالی کمک می کند و تأثیر آن بر سلامتی ورزشکاران و تحصیلاتشان می باشد. UCLA اعلام کرد که انتظار دارد با پیوستن به ده بزرگ برای سال تحصیلی 2024-25، سالانه 60 تا 70 میلیون دلار درآمد تلویزیونی به دست آورد که تقریباً دو برابر درآمد حاصل از عضویت در Pac-12 است.
این دانشگاه گفت که این درآمد سالانه با حدود 10 میلیون دلار هزینه جدید برای سفر و حمایت های تغذیه ای، تحصیلی و بهداشت روان جبران می شود.
اما Regents برای درک اینکه اگر UCLA در Pac-12 باقی بماند چه اتفاقی می‌افتد تلاش کرده‌اند. اگرچه جورج کلیاوکوف، کمیسر Pac-12، از Regent ها خواسته است تا جلوی حرکت UCLA را بگیرند، او نتوانسته است قرارداد حقوق تلویزیونی را ببندد تا آنها را با آنها مقایسه کند.
(12 بزرگ اخیراً با یک قرارداد حقوق رسانه ای به ارزش 31.7 میلیون دلار در هر مدرسه در سال موافقت کردند، که به عنوان یک هدف ضعیف برای جایی که Pac-12 – بدون حضور در بازار لس آنجلس – برای فرود آمدن رقم می خورد، تلقی می شود.)
در حالی که Pac-12 در میان سایرین با ESPN و آمازون در حال مذاکره بوده است، با نزدیک شدن به پایان سال، کمربندها در سراسر صنعت بسته شده است.
بر اساس تحقیقات رسانه ای نیلسن، که رتبه بندی های تلویزیونی را دنبال می کند، مشترکان ESPN و ESPN2 از ژانویه 7 درصد کاهش یافته اند، در حالی که ESPNU 12 درصد کاهش یافته است. کانال های کابلی Fox Sports، FS1 و FS2، 6 درصد و 11 درصد از مشترکان خود را از دست دادند. و شبکه ده بزرگ، پر توزیع ترین کانال کنفرانس، 9 درصد از مشترکین خود را از دست داد.
Kliavkoff انتظار دارد Pac-12 قرارداد جدید خود را در نیمه اول سال 2023 تکمیل کند.
از آنجایی که ریجنت ها در حال جمع آوری اطلاعات بوده اند، بسیاری از آنها امیدوارند که این مشکل خود به خود حل شود. یکی از گزینه هایی که آنها در نظر دارند، اما هنوز در مورد آن بحث نکرده اند، این است که به UCLA اجازه خروج دهند اما برای جبران درآمد از دست رفته برکلی از آن بخواهند.
در حالی که Regents در مورد اینکه آیا خروج UCLA مشکلات جدیدی را در حین حل مشکلات فعلی ایجاد می کند یا خیر، مطرح کرده اند، برخی از اعضای هیئت مدیره از تغییر یک تصمیم به دلیل سابقه ای که ایجاد می کند ابراز ناراحتی کرده اند.
در پایان، حتی اگر ریجنت ها جلسه چهارشنبه را ترک کنند و آخرین مانع برای حرکت UCLA به ده بزرگ را برطرف کنند، ممکن است در یک احساس غالب مشترک باشند: اشتیاق کمی برای آن.
