فرارو- چرا جشن می گیریم؟ این سوال هزاران سال است که مردم را آزار می دهد. متاسفانه هنوز پاسخ قطعی وجود ندارد، اما این چیزی است که تاکنون می دانیم: خرابی سیستم
به روگل فرارو به نیکل از دویکه وله، با افزایش سن، بسیاری از سیستم های بدن ما شروع به زوال می کنند: بینایی ما بدتر می شود، مفاصل ما ضعیف تر می شوند و پوست ما نازک تر می شود. هر چه سن ما بالاتر می رود، احتمال اینکه بیمار شویم، استخوان هایمان بشکند و در نهایت بمیریم بیشتر می شود.
«توماس فلت»، استاد زیست شناسی تکاملی در دانشگاه فرایبورگ، به «دویچه وله» می گوید: «موفقیت باروری، که تولید مثل کودکان در طول زندگی یک فرد را توصیف می کند، با افزایش سن کاهش می یابد. این چیزی است که برای اکثر مردم اتفاق می افتد.”
فلت می گوید: «تکامل از طریق انتخاب طبیعی تا حد زیادی به این بستگی دارد که آیا شما می توانید چند کودک را زنده تولید مثل کنید یا خیر. هر چه بچه های سالم بیشتری تولید کنید، ژن های بیشتری منتقل می شود. همه چیز مانند به حداکثر رساندن تولید است.”
ژن های بهتر ژن هایی هستند که موفقیت و باروری شما را افزایش می دهند. در طول نسلها، این ژنها احتمالاً در جمعیت رایجتر میشوند.
انتخاب طبیعی با افزایش سن ضعیف تر می شود
این بدان معنی است که هر چیزی که پس از تولید مثل شما اتفاق می افتد تأثیر کمی بر نحوه انتقال ژن های شما به نسل بعدی دارد، که کلید درک تکامل است.
واقعاً فرقی نمی کند که در دوران پیری در وضعیت خوب یا بد قرار بگیرید، زیرا نمی توانید بچه دار شوید. انسان در گذشته و اکثر موجوداتی که اکنون در طبیعت زندگی می کنند معمولاً به دلیل محیط های خطرناکی که در آن رشد می کنند به سن پیری نمی رسند.
این بدان معنی است که انتخاب طبیعی با افزایش سن ضعیف تر می شود. فلات می گوید: “به بیان صریح، موجوداتی که بسیار قدیمی هستند از نظر تکامل بی ارزش تلقی می شوند.”
جهشهای انباشته شده است
حال تصور کنید که یک جهش خطرناک را به ارث می برید که با افزایش سن اثرات منفی ایجاد می کند. اگرچه احتمال زیادی وجود دارد که به حدی زندگی نکنید که اثرات بد آن را تجربه کنید، اما این جهش در ژنوم شما باقی می ماند، بنابراین می توانید آن را به فرزندان خود منتقل کنید.
این موضوع همیشه در حال وقوع است. در طول نسلها، جهشهای زیادی که پیری را بدتر میکنند، در ژنوم ما جمع میشوند.
تصور می شود که بیماری هانتینگتون نمونه ای از این تجمع جهش های منفی است. شروع این بیماری کشنده در حدود 35 سالگی است. با توجه به مقاله منتشر شده توسط “Felt” و “Linda Partridge” در مجله BMC Biology، همچنین شواهدی وجود دارد که نشان میدهد انتخاب طبیعی میتواند به نفع برخی جهشها باشد که میتوانند در سنین پایین تأثیر مثبت داشته باشند، اما در سنین بالاتر تأثیر منفی داشته باشند. دارند
نمونه هایی از این موارد شامل جهش در ژن BRCA1/2 است که باعث افزایش باروری زنان و افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه و تخمدان در زنان می شود. پس چه اتفاقی میافتد وقتی طب مدرن و رژیمهای غذایی بهبود یافته، سلامتی و شرایط زندگی به ما اجازه میدهد بسیار طولانیتر زندگی کنیم؟ ما در زمان هایی زندگی می کنیم که می توانیم تمام آن اثرات منفی را تجربه کنیم.
چرا برخی از موجودات بیشتر از بقیه عمر می کنند؟
اگر به طبیعت نگاه کنیم، روند پیری بسیار متنوع است. به نظر می رسد برخی از موارد موجود اصلا قدیمی نیستند. هیدراها (پولیپ های آب شیرین) مربوط به جوجه تیغی های دریایی و مرجان ها هستند که ظاهرا هرگز نمی میرند و به طور بالقوه جاودانه هستند.
همچنین بسیاری از گیاهان هستند که هیچ نشانه ای از پیری را نشان نمی دهند و برخی از درختان مانند مخروط کاج می توانند هزاران سال زندگی کنند. یکی از این اسناد که متوشلخ نیز نامیده می شود، تقریباً 5000 سال قدمت دارد. مثال جالب دیگر گرینلند است. در سن 150 سالگی به بلوغ جنسی می رسد و می تواند تا 400 سال عمر کند و طولانی ترین طول عمر را در بین مهره ها به آن می دهد.
برعکس، و شاید مایه خوشحالی ما باشد، یک پشه ماده، آن گونه که در خواب شما را نیش می زند، فقط حدود 50 روز زنده می ماند!
ما هنوز نمی دانیم که چرا این تفاوت ها در پیری و طول عمر در میان سالمندان وجود دارد، اما بخشی از پاسخ به تکامل مربوط می شود. برای موجودات مختلف، فشارهای محیطی ممکن است به نفع بلوغ و تولیدمثل سریعتر و طول عمر کوتاه تر باشد، در حالی که دیگران روند مخالف را ترجیح می دهند.
سباستین گرونکه، محقق مؤسسه ماکس پلانک، به دویچه وله گفت: حیواناتی که در معرض خطر مرگ بالا هستند معمولاً عمر کوتاهی دارند که منطقی است، زیرا اگر خطر مرگ در شما زیاد باشد، نیازی به این کار نیست. سرمایه گذاری در زندگی طولانی شما ترجیح می دهید به سرعت روی تولید سرمایه گذاری کنید تا بتوانید قبل از مرگ آن را تولید کنید.