یک عنصر اسرارآمیز بسیار سبک وجود دارد (آیا کسی خبرچین را در کلوپ مطالعه قرار داده است؟)، اما بقیه آن جامعه مهربان، گزیده های رمان گوتیک خاطره انگیز، مشاغل تاریخی جالب (مورد علاقه من!) و دنیایی است که به قدری ظریف کشیده شده است که می توانید احساس کنید نزدیکی اتاق های اجاره ای و شنیدن امواجی که اسکله ها را در کنار رودخانه می چرخاند. با وجود سانسور خرد کننده و واقعیت های زندان که بر لبه ها معلق است، قلب این کتاب گرم و ملایم است.
صحبت از قانون شکنی: بسیاری از خوانندگان رمان های عاشقانه به هر چیزی که شبیه تقلب در یک رمان عاشقانه به نظر می رسد، قبول می کنند و می خواهند از کتاب نهایی ما اجتناب کنند. اما آنها از دست خواهند داد، زیرا جولیا بنت است بدترین زن لندن (انتشار خود، جلد شومیز، 7.99 دلار) از آن نوع آثار تاریخی است که من در حال خواندن آن بودم.
اولین کاری که فرانچسکا قهرمان ما در این کتاب انجام می دهد این است که با مرد اشتباهی ازدواج می کند و 10 سال با او ازدواج می کند. ادوارد تورن مغرور، تلخ و همیشه بی وفا است. فران می تواند تلاش کند تا او را طلاق دهد، اما این گران و دشوار است و از نظر اجتماعی ویرانگر است – حتی خانواده خودش او را تشویق می کند که جدایی را بپذیرد و پوسته بکر ازدواج پوسیده اش را حفظ کند.
فران تصمیم می گیرد هر طور شده از او طلاق بگیرد.
بنابراین ادوارد بهترین دوست جذاب خود، جیمز استندیش، را می فرستد تا همسر سرسختش را متقاعد کند که عقب نشینی کند. جیمز وارث ثروت عمه ظالم خود است، بنابراین او چند چیز را در مورد بازی ظاهری به خاطر آسایش مادی می داند. او یک آدم مسخره و غیر جدی است، اما هر چه زمان بیشتری را با فرن می گذراند، بیشتر فکر می کند که او بهتر و قوی تر از آنچه شایعات می گویند است. دوستان فران در انتشارات به او امیدواری می دهند که دانش او در مورد هنر و فرهنگ کاربرد عملی دارد – شاید چیزی بیشتر از آداب معاشرت بی پایان و نمای محض خوبی باشد.
و سوال خوشمزه تقریباً از صفحه اول این است: تا کی فران و جیمز با هم در رختخواب می مانند؟ آیا آنها می توانند تا زمانی که طلاق صادر شود، خودداری کنند، یا رابطه آنها دقیقاً به ادوارد اهرمی می دهد که او برای از بین بردن فرانچسکا در دادگاه نیاز دارد؟ بنت خلق و خوی عاشقانه بسیار کلاسیکی را سرهم می کند، که در آن رابطه جنسی تماشایی است حتی زمانی که (یا به این دلیل؟) مردم به شدت در مورد آن درگیر هستند. در طیف اضطراب، من آن را کمتر از اسکارلت پکهام آشفته تر ارزیابی می کنم، اما از تسا دره آشفته تر.
مطمئناً این یکی از پیچیده‌ترین و رضایت‌بخش‌ترین کاوش‌ها در مورد این ایده است که همه قهرمان داستان عشق خود هستند – حتی افراد شرور.
اولیویا ویت ستون نویس داستان های عاشقانه کتاب نقد است. او در مورد تاریخچه و آینده این ژانر، رمان های عجیب و غریب تاریخی، فانتزی و مقالات انتقادی می نویسد.
