برخی از اینها فقط ریاضی است: خانوارهایی که دو بزرگسال در آنها حضور دارند منابع بیشتری دارند. آنها می توانند هزینه اجاره و خواربار را تقسیم کنند و به راحتی واجد شرایط وام مسکن یا پس انداز برای پیش پرداخت خانه شوند.
اما برخی از آن ها همچنین در مورد امتیازاتی است که ایالات متحده همچنان به زوج های متاهل اعطا می کند، و روش هایی که در آن محل کار، هنجارها و انتظارات ما به طور قابل توجهی از دوران خانواده هسته ای پدرسالار تغییر نکرده است، با پدری که نان و نان را به دست آورده است. مادری در خانه که بچه‌ها را بزرگ می‌کند – حتی در شرایطی که خانواده‌ها و زندگی‌های ما به شدت تغییر کرده است. آمریکای سال 2022 آمریکای 1952 نیست، و اگر می‌خواهیم شکاف بین مجردها و متاهل‌ها را کم کنیم – اگر می‌خواهیم مطمئن شویم همه مردم می‌توانند پیشرفت کنند، چه ازدواج کرده باشند یا نه – به دولت خود نیاز داریم. و مکان های کاری ما برای جهش به قرن بیست و یکم و ایجاد سیاست ها و فضاهایی که از تنوع افراد و خانواده ها حمایت می کند.
ازدواج باعث کوچک شدن جهان اجتماعی فرد می شود و هزینه های زندگی را پایین می آورد. من مطمئناً به عنوان یک زن جوان مجرد که در شهری گران قیمت زندگی می کنم، برای چیزهایی مانند قرار ملاقات، نوشیدنی های بیرون، شام با دوستان، کنسرت ها، رویدادها و حتی لباس و آرایش بسیار بیشتر از آنچه اکنون به عنوان فردی که شب های بیشتری را در خانه می گذرانم، صرف می کنم. شوهرم.
و ازدواج می تواند یک شبکه ایمنی باشد: یک هزینه اضطراری که ممکن است به موجودی کارت اعتباری بزرگ برای یک فرد مجرد تبدیل شود، احتمال بیشتری دارد که توسط یک زوج تقسیم شود و سریعتر (و با بهره کمتر) از آنها مراقبت شود. وال استریت ژورنال از این داده های جدید حکایت مشابهی را در بر می گیرد: زنی با درآمد ثابت توانست به پرداخت بدهی کارت اعتباری شوهرش کمک کند، چیزی که به شوخی آن را “بانک همسری” می نامیدند. ازدواج همچنین شانس هر فردی را دوبرابر می‌کند که فردی در خانواده بزرگش ممکن است ثروتی برای به اشتراک گذاشتن داشته باشد، پویایی که گهگاه در بخش‌های املاک و مستغلات روزنامه‌ها در مقاله‌هایی درباره زوج‌هایی که اولین خانه‌شان را به لطف هدیه‌ای از والدین شخصی می‌خرند ظاهر می‌شود. و حداقل برای مردان، ازدواج به معنای افزایش دستمزد است: مردان متاهل به طور متوسط بیشتر از زنان متاهل یا افراد مجرد از هر جنس درآمد دارند.
برخی از اختلافات جمعیتی است. احتمال ازدواج افراد کمتر از همیشه است و دیرتر از همیشه ازدواج می کنند – و بر اساس تجزیه و تحلیل مرکز تحقیقات پیو از داده های اداره سرشماری، آمریکایی هایی که تحصیلات دانشگاهی دارند و ثروتمند هستند بیشتر از آمریکایی هایی که از طبقه کارگر هستند ازدواج می کنند. یا دارای مدرک دبیرستان یا کمتر. آمریکایی هایی که سفیدپوست یا آسیایی هستند بیشتر از سیاهپوستان یا اسپانیایی تبار ازدواج می کنند. ثروت در ایالات متحده نیز بر اساس همین خطوط نژادی توزیع می شود.
همه اینها تعداد بیشتری از مجردها را ایجاد می کند، به ویژه در رده های سنی جوان تر، که بسیاری از آنها احتمالاً از خانواده هایی هستند که فاقد ثروت نسلی هستند که به طور نامتناسبی در اختیار سفیدپوستان است. در همان گروه مجردها، جوان‌ترین‌ها تازه کار خود را شروع کرده‌اند و مسن‌ترین‌ها کمتر احتمال دارد که مدرک دانشگاهی داشته باشند، و این گروه را در مضیقه خاصی قرار می‌دهد. مجردانی که در حال حاضر تحصیلات کمتری دارند و درآمد کمتری دارند نیز بسیار بیشتر از مجردهای با مدرک دانشگاهی صاحب فرزند می شوند و تمایل دارند آنها را جوان تر کنند که این امر آنها را از نردبان اقتصادی پایین تر می برد.
افراد 25 تا 34 ساله ای که ازدواج کرده اند، مسن تر هستند و در نتیجه از نظر حرفه ای تثبیت شده تر و با جبران بهتر، و همچنین سفیدتر، تحصیلات بهتر و کمتر احتمال دارد که والدین زودهنگام یا مجرد شوند – که همه اینها به این معنی است. علاوه بر مزایای مالی دو درآمد و منابع ادغام شده، یک مرحله مالی بالا می رود.
به عبارت دیگر، برخی از شکاف عظیم بین متاهل و مجرد، کمتر به خود ازدواج مربوط می شود و بیشتر به این موضوع می پردازد که در حال حاضر چه کسانی بیشترین احتمال ازدواج را دارند، چه زمانی در زندگی خود چنین می کنند و چه چیزی در این انتخاب نقش داشته است.
متاهل بودن مزایای زیادی دارد، از معافیت های مالیاتی گرفته تا مزایای تامین اجتماعی و بیمه درمانی. در حالی که هر شریک متعهد ممکن است شبکه ایمن ارائه دهد، تعهد به تنهایی به شما اجازه نمی دهد که مالیات خود را به طور مشترک ثبت کنید، بخشی از مزایای تامین اجتماعی و سایر پول ها و دارایی های شریک خود را در صورت مرگ به ارث ببرید، به راحتی بیمه درمانی شریک خود را دریافت کنید یا خدمات پزشکی انجام دهید. در صورتی که قادر به انجام آن نباشند (و از آنها بخواهید برای شما تصمیمات پزشکی بگیرند).
هیچ یک از اینها نیازی به ضمیمه ازدواج نیست. دولت می تواند مجموعه ای از سازوکارها را ایجاد کند تا به هر فردی اجازه دهد با چند کلیک بر روی یک وب سایت، یک نماینده سلامت و یک ذینفع از دارایی و مزایای خود را تعیین کند. ایالات متحده مطمئناً می تواند بیمه درمانی را از اشتغال جدا کند و مراقبت های بهداشتی را به جای یک امتیاز، به یک حق اساسی تبدیل کند. ما می‌توانیم به جریمه ازدواج برای دریافت‌کنندگان رفاه پایان دهیم، که در صورت ازدواج افراد با مشکل، مزایای بسیار مورد نیاز را کاهش می‌دهد.
و ما به سادگی می‌توانیم مزایای سخاوتمندانه‌تری را برای مجردها و به‌ویژه برای والدین مجرد فراهم کنیم. مسکن ارزان قیمت یک بحران در سراسر کشور است. در حالی که ممکن است یک زن و شوهر بتوانند ماهانه 5000 دلاری که اکنون برای اجاره یک آپارتمان متوسط در منهتن لازم است را تقسیم کنند، حتی یک فرد مجرد بسیار ثروتمند نیز برای پرداخت این مبلغ مشکل دارد. حتی در خارج از شهرهای بسیار گران قیمت، تصور اینکه چگونه یک مادر بیست و چند ساله مجرد که با حداقل دستمزد ناچیز ایالات متحده 7.25 دلار در ساعت کار می کند، می تواند هزینه متوسط اجاره آپارتمان های موجود در ایالات متحده را که اکنون بیش از 2000 دلار در ماه است، بپردازد.
اگر می‌خواهید بدانید که چرا جوانان بزرگسال بیش از هر زمان دیگری از زمان رکود بزرگ با والدین خود زندگی می‌کنند، این واقعیت که اغلب هیچ جایی برای آنها مقرون به صرفه نیست مطمئناً بخشی از داستان است. عامل دیگر: این واقعیت است که حداقل دستمزد فدرال اگر مطابق با تورم باشد بیش از 12 دلار در ساعت و اگر با بهره وری مطابقت داشته باشد 26 دلار در ساعت خواهد بود.
مادران مجرد نیز قربانیان اصلی فرهنگ کاری عجیب و غریب آمریکا هستند. ایالات متحده یکی از معدود کشورهای مرفه و توسعه یافته روی زمین است که مادران (و پدران) جدید حق مرخصی با حقوق را ندارند. برخلاف کشورهای همتای ما، که در آن دولت‌ها به طور معمول از مراکز مراقبت از کودکان خردسال حمایت می‌کنند، مراقبت از کودکان در ایالات متحده چیزی است که والدین تا حد زیادی باید خودشان را کنار هم بگذارند. ما به تازگی دیدیم که وقتی سیاست ایالات متحده مبنی بر «تکیه به مادر» شکسته شد، این کار چگونه انجام می‌شود: زنان در طول کووید به طور دسته جمعی از نیروی کار اخراج شدند و زیان‌ها به طور نامتناسبی توسط مادران مجرد رنگین پوست متحمل شدند.
جای تعجب نیست که با توجه به این چشم انداز سیاست ها و انتخاب های کارفرمایان، مجردها بسیار فقیرتر از متاهل هستند.
هیچ‌کدام از اینها یک نتیجه‌گیری قطعی نیست. آمریکایی‌ها به طور فزاینده‌ای زندگی و خانواده‌های خود را به روش‌های مختلف، از مجردی طولانی‌مدت تا تک‌والدی، زندگی مشترک، زندگی بین نسلی، چندجانبه‌ای تا ایجاد جوامع عمدی از بزرگسالان و کودکان که به یکدیگر کمک می‌کنند، ساختار می‌دهند.
یک ازدواج خوب و عاشقانه چیز شگفت انگیزی است. این نیز برای خود پاداش است. یک چشم‌انداز سیاسی بهتر، امتیاز ازدواج را متوقف می‌کند و در عوض حمایت را در جایی که واقعاً مورد نیاز است، گسترش می‌دهد.
