ارکستر دیوان غرب شرق که در سال 2016 توسط دبیر کل سازمان ملل متحد به عنوان حامی جهانی درک فرهنگی سازمان ملل منصوب شد، اخیراً اولین کنسرت خود را در مقر سازمان ملل در نیویورک اجرا کرد، در یک رویداد ویژه که برای نشان دادن اینکه مردم گوش می دهند به یکدیگر، چه از نظر موسیقی و چه از راه های دیگر، می توان به نتایج عالی دست یافت.
گروه دیوان غرب شرقی در فوریه 2023 در مقر سازمان ملل اجرا می کند
گروه دیوان غرب شرقی، به رهبری مایکل بارنبویم، کنسرت‌مستر ارکستر، از نوازندگانی با میراث عرب و اسرائیل استفاده می‌کند.
منشأ ارکستر که در سال 1999 تأسیس شد، در مکالمات بین سازندگان آن، ادوارد دبلیو سعید و دانیل بارنبویم نهفته است. نویسنده، محقق فلسطینی و رهبر ارکستر و پیانیست اسرائیلی در طول دوران دوستی خود، ایده هایی در مورد موسیقی، فرهنگ و انسانیت به بحث گذاشتند.
آنها در تبادلات خود متوجه نیاز فوری به یک راه جایگزین برای رسیدگی به درگیری اسرائیل و فلسطین شدند. فرصت انجام این کار زمانی پیش آمد که بارنبویم و سعید کارگاهی را برای نوازندگان جوان با استفاده از تجربیات خود به عنوان الگو راه اندازی کردند.
«ما نوازندگانی داریم که از کشورهایی می آیند که به نوعی با یکدیگر در تضاد هستند. ما نشان می‌دهیم که با همکاری در پروژه‌ای مانند این، می‌توان افرادی را از کشورهایی که در تضاد هستند گرد هم آورد تا بتوانند برای رسیدن به یک هدف مشترک با هم کار کنند.»
“من فکر می کنم که این نشان دهنده یک مدل جایگزین و روش تفکر جایگزین برای منطقه خاورمیانه است. که مبتنی بر اسلحه، بمب، جنگ، خون و درگیری نیست، بلکه مبتنی بر تفاهم، گفتگو و گوش دادن به یکدیگر است. وقتی موسیقی می‌نوازید، می‌نوازید، اما باید به حرف‌های دیگران هم گوش دهید.»
مریم سعید، بیوه ادوارد دبلیو سعید، معاون بنیاد بارنبویم سعید مستقر در ایالات متحده است.
مریم سعید توضیح داد: “ادوارد معتقد بود که انسانیت تنها چیزی است که از طریق آن می توانیم با فروپاشی جهان خود مقابله کنیم. و این پیامی است که ارکستر سعی دارد ارسال کند.”
«آموزش موسیقی به عنوان یک زبان ذهن ها را باز می کند و منجر به تولید ایده های جدید در جامعه می شود. همچنین به مردم امکان می دهد با یکدیگر آشنا شوند.”
سندی فیصل عبدالوهاب از مصر در این گروه ویولن می نوازد.
«من نواختن را با گروه دیوان غرب شرقی در سال 2013 آغاز کردم و این اولین بار بود که با نوازندگان کشورهای عربی و اسرائیل آشنا شدم. این برای من تعجب آور بود و من کنجکاو بودم که چگونه با یکدیگر رفتار کنیم، چگونه با هم بازی کنیم و یکدیگر را درک کنیم. این چیزی است که مردم را از هم جدا می کند. وقتی با هم بازی می کنیم، همه چیز را فراموش می کنیم.”
دیوید استرانگین که اهل اسرائیل است نیز ویولن می نوازد. او معتقد است که رسالت ارکستر این است که نوازندگانی با پیشینه های مختلف با هم موسیقی بنوازند.
«از طریق موسیقی می توان همه چیز را انجام داد. شما نه به کلمات نیاز دارید و نه به هیچ متنی نیاز دارید. با هم بازی می کنید، یاد می گیرید به همدیگر گوش کنید. و این در واقع کمک بزرگی برای زندگی ما به عنوان انسان است، زیرا یاد می‌گیریم چگونه به حرف‌های یکدیگر گوش دهیم.»
او افزود: «فکر می‌کنم ساختن موسیقی با غریبه‌ها کار آسانی نیست، زیرا باید روحیه زیادی برای کاری که انجام می‌دهی بگذاری. اما این ارکستر احساس می کند که یک خانواده است و بنابراین مهم نیست که ما اهل کجا هستیم. ما فقط همدیگر را به عنوان یک انسان دوست داریم.»
ماهر ناصر، مدیر بخش اطلاع رسانی در دپارتمان ارتباطات جهانی سازمان ملل متحد، پیش از شروع کنسرت گفت: «وقتی به گروهی از هشت نوازنده نگاه می‌کنید که با هم می‌نوازند و همگی از روی یک صفحه کاغذ می‌خوانند، هارمونی را معرفی می‌کنند. و همه با هم برابرند برخی از آنها ویولن سل می نوازند و برخی از آنها ویولن می زنند، اما صدایی که بیرون می آید ظاهراً از یک ساز می آید. هر یک از آنها برابر است، هر نت برابر است.”
